حوادث روزهای اخیر، بسیاری تلخ بودند و اجماع هماهنگی بین طیفهای مختلف در مورد مجازات مسببان حادثه و پنهانکاری بعد از آن وجود دارد. در این میان بسیاری نیز به قسمت پایانی سریال چرنوبیل و وامدار بودن دروغ در مقابل حقیقت و تکرار این موضوع در طول تاریخ اشاره کردند.
اما آیا عوامل این حادثه در گذشته بخشی از مردم نبودند؟ چگونه شده است که به این وضعیت دچار شدهایم؟
تحلیلها بسیار است و نظرات فراوان. در بین این همه صحبت، من به خودم آمدهام، که آیا مسبب چرنوبیلهای کوچکی بودهام و از کنارشان گذشتهام؟
تاکید میکنم نمیخواهم از کوتاهی مسئولین حوادث دردناک اخیر بگذرم، اما بین خودمان، آیا در حین کارآموزیها، پروژهها و تمرینها و ... واقعا آن وقت و دقت کافی را برای کارمان گذاشتهایم؟ چه میزان از اخذ مدرکمان درگیر لاپوشانیهایی بوده است که انجام دادهایم؟
صادقانه بگویم، جواب من به برخی از این سوالات منفی بود! این موضوع باعث ترسم شد که نکند من یا کسانی که تیایشان بودم، در آینده افرادی باشیم که میلیونها نفر را داغدار کنیم....
شاید علاوه بر تغییرات بیرونی، نیاز به تغییرات درونی هم داشته باشیم...
(آرش پوردامغانى)