اگه بخوام برای این ۴۱ ثانیه بنویسم می‌تونم به اندازه ی چند تا پیام بنویسم. می‌تونم تشبیهش کنم به مردمی که هر روز صبح و عصر توی مترو می‌بینم و گاهی اوقات می‌بینم از سر استیصال (شایدم از سر بی هم صحبتی) میوفتن به جون همدیگه.
می‌تونم تشبیهش کنم به فحش‌هایی که تو اینستا زیر پست‌ها می‌بینم طعنه ها و کنایه ها...
می‌تونم تشبیهش کنم حتی به خیلی از گروهایی که تو همین تلگرام هستن و یه شبه به خاطر یه دعوا بهم می‌ریزن...
دو جمله ی آخر این ۴۱ ثانیه خیلی دوست‌داشتنیه و این روزا حس میکنم همه جا، دور و برم مصداق داره...همه جا!

(عطیه مقدم)