محمدرضا شعبانعلی معلم دلسوز نسل ماست. نه به رتبهی یک کنکور بودنش بالید و نه به حفظ بودن قرآن و نهجالبلاغه در سن چهاردهسالگی و نه به مدیر بودنش نه به مشاوره دادنش به تعداد بسیار زیادی از شرکتهای کشورمان. او به من یاد داد فرق ذکر و ورد چیست. ورد را میخوانی که کسی دست در عالم بزند و کاری بکند و ذکر یعنی یاد کردن. به یاد میآوری درد و مسوولیت انسان بودن را و آستین بالا میزنی و کار میکنی. او به من یاد داد که ما معمولا میوههای زیبای زندگی را بدون دادن هزینههای آنها میخواهیم. او به من یاد داد که دکترا نمیخواند چون در کارخانهی بنز دیده است که با لیسانس بنز میساختهاند. مدیر شده و بعدها فهمیده است که ... متن زیر را لطفا بخوانید. محمدرضای شعبانعلی در مورد اوضاع امروز کشور نوشته است و شاید دیدگاه او را آموزنده بیابید(از روی عنوان قضاوت نکنید).
https://goo.gl/ZYp4eu
(میلاد آقاجوهری)