زندگی بی قضاوت دیگران زیباتر بود نه برای دیگران، بلکه برای خودمان. هر چه
بیشتر قضاوت میکنیم بیشتر میترسیم از قضاوت شدن و بیشتر در لایههای یک
تفکر وسواسی فرو میرویم. بیشتر میترسیم از اینکه خودمان باشیم و بیشتر و
بیشتر نقاب بر چهره میزنیم تا شاید فرار کنیم از قضاوت دیگران.
قضاوت
نکردن حقیقتا از دشوارترین چالشهای روزمره است. فکر کردن به این که هر
انسانی از هزاران جهت مثل شرایط زندگی، ژنتیک، روحیه و... با دیگری متفاوت
است و به هزاران دلیل دیگر دست به اعمالی میزند که هر کدام از این هزارتا
به هزار طریق برهم اثر دارند و پیچیدگی عجیبی ایجاد میکنند که هیچگاه قادر
به درک همه جانبه آن نیستیم چه برسد به تحلیل و قضاوت آن. پس چه آسان
خواهد بود زندگی اگر قضاوت نکنیم... حداقل سعی کنیم که قضاوت نکنیم.
(عطیه حمیدیزاده)