سختش کردن به خاطر توهم انتخاب

چند وقت پیش پدرم اومده بود تهران، کلا نسبت به رانندگی در تهران یک «سخت کردن» خاصی دارن، شاید به خاطر تجربه زمانهایی باشه که این نقشه‌های موبایل نبود و اگه یه جا رو اشتباه می‌پیچیدی ممکن بود مجبور بشی بری بیرون دوباره بیای توی شهر!!

این بار هم تقریبا هر جایی که شبیه تقاطع می‌شد یه کمی مکث می‌کردن که الان باید کدوم مسیر رو بریم، بعضا یک مسیر بیشتر پیش رومون نبود، ولی همین شلوغی و عجله و سختش کردن باعث می‌شد حس کنن که باید انتخابی انجام بشه. 

همون موقع که به بابام داشتم میگفتم همین رو مستقیم بریم، دیدم خودم هم این اواخر یه مسأله‌ای داشتم که به همه میگفتم باید آخر تابستون یه تصمیم سخت بگیرم، ولی شاید یه انتخاب بیشتر نداشتم و از توهم ِداشتنِ انتخاب، فقط هی تعلل می‌کردم.

حالا می‌رسیم به قسمت درس زندگی!:

توی زندگی هم شاید بعضی وقت‌ها یک انتخاب بیشتر نداریم، شایدم انتخابمون موقتی و قابل جبرانه، مثل بعضی از این بریدگی‌های خیابون‌ها، ولی ما به دلایلی کند می‌کنیم و تبدیلش می‌کنیم به یه تصمیم سخت!

(علی چوپان)

# سختش_نکنیم   

 

 

تبریک و آرزو‌های خوب خوب برای بچه‌های خوب دانشکده در قسمت نظرات ...

# آوا    # سختش_نکنیم   

به نام او

داستان از اینجا شروع شد که گروهی از اعضاء وقت نشریه‌ی دانشکده تصمیم داشتند دوباره بیشتر با هم حرف بزنند و از هم چیز یاد بگیرند و به یکدیگر چیز یاد دهند و خلاصه «از همدیگر بیاموزند به یکدیگر».

جلسات از پاییز سال ۹۵ پا گرفت و کم‌کم تبدیل شد به جلسات «تغذیه سالم و گفتگو». در این جلسات هربار چند نفر مسئول تهیه تغذیه سالم (کتلت / سیب / آب دوغ خیار / آش / سالاد میوه / الویه / شربت بهارنارنج / ...) می‌شدند، شاید با این بهانه که «عقل سالم در بدن سالم است». در جلسه هم ابتدا هر کس سخنی یا دغدغه‌ای را به عنوان هدیه مطرح می‌کرد و بعد هم کمی حول موضوعی از قبل مشخص (مثل یک فیلم سینمایی) گفتگو می‌کردیم.

جلسات تا اواسط زمستان ادامه یافت و مدتی قطع شد. اما همچنان در فکر انجام کاری برای دانشکده بودیم. تا اینکه در یک روز گرم تابستانی بالاخره تصمیم بر آن شد که ببینیم چه نیازی داریم و بهترین راه برآورده کردن آن نیاز چیست. پس تغذیه‌ای سالم خوردیم و شد آنچه شد. دیدیم نیاز داریم با یکدیگر گفتگو کنیم. هر روز در دانشکده از کنار هم رد می‌شویم و یا وقت گفتن نداریم، و یا وقت شنیدن، و یا سختش کرده‌ایم و از گفتن و شنیدن می‌ترسیم.

بارها تلاش کرده بودیم تا کاری کنیم اما آنقدر سختش کرده بودیم که هیچ چیز در دایره معیارهای ما نمی گنجید. آن روز تصمیم گرفتیم «سختش نکنیم». پس یک کانال تلگرامی زدیم که دم دستی‌ترین چیزی بود که وجود داشت. اسم کانال را هم گذاشتیم سختش نکنیم و برای این که اثبات کنیم قرار نیست سختش کنیم خیلی سریع روی کاعذ نوشتیم سختش نکنیم و عکس گرفتیم و گذاشتیم تصویر کانال.

سختش نکنیم ابتدای کار یک کانال خصوصی بود. یعنی نیاز بود افراد یکایک دعوت شوند. از این و آن نظر و دغدغه می‌گرفتیم و دعوتشان می‌کردیم به کانال. این قسمت از کار «دعوت خویشان» نام داشت! می‌خواستیم ببینیم آیا می‌شود سختش نکرد و حرف زد. و اصلاً آیا نیاز داریم به حرف زدن با همدیگر. شاید نیاز اصلی تغذیه سالم بود!

یکی دو ماه گذشت. سینا ریسمانچیان نوشت. نیلوفر ظریف نوشت. پری‌شاد بهنام قادر نوشت. سیدمرتضی موسوی نوشت. میلاد آقاجوهری نوشت. عطیه حمیدی‌زاده نوشت. سینا فرجی نوشت. رسول اخوان مهدوی نوشت. خب خودمان هم نوشت! خلاصه این یکی نوشت و آن دیگری نوشت. و اینجا بود که «امیدوار» شدیم که گویا واقعا نیاز داریم که با هم حرف بزنیم. کانال عمومی شد. هرچند نیاز به تغذیه سالم پابرجا بود :)

اکنون شیوه کار به این صورت است که علاوه بر یکسری گروه برای هماهنگی کار و جلسه و ...، یک گروه تلگرامی وجود دارد به نام «آثار در صف سختش نکنیم». هر اثری که یک نفر لطف می‌کند و می‌فرستد (طبق توضیحات کانال) می‌رود داخل آن صف و هر روزِ ناجمعه یکی از این آثار با توجه به تنوع مطالب و مناسبت‌ها و مصلحت سختش نکنیم(!) می‌رود داخل کانال. البته راستش را بخواهید این صف عزیز گاهی چون دریاچه ارومیه در وضعیت هشدار قرار می‌گیرد و دوباره باید بیافتیم پی دعوت خویشان.

همه این‌ها را گفتیم چرا که باید می‌گفتیم. باید می‌گفتیم داستان چیست و چه شد که این شد.

(از طرف دست‌های پشت پرده)

# سختش_نکنیم   

 

جایى براى ساده‌تر حرف زدن بچه‌هاى دانشکده کامپیوتر شریف، ارتباطى بیشتر با یکدیگر. هر نوع حرفی: درد دل، احساس، نقد، نظر، پیشنهاد، و حتى معرفى فیلم و آهنگ و کتاب.

# سختش_نکنیم   

عاقبت یک سختش کننده ...

# سختش_نکنیم   

به نام خداوند بخشایشگر مهربان،

که امیدواریم سختش نکند بر ما، سخت تر از آنچه نمى‌توانیم،

و بنا بر این شد که ما نیز سختش نکنیم، سخت‌تر از آنچه نمى‌توانیم،

پس قرار شد که #نقد کنیم و نقد بشنویم، حرف بزنیم و حرف بشنویم، اما سختش نکنیم.

و نیز به همین سادگى به یکدیگر #فیلم معرفى کنیم، یا #کتاب و #آهنگ، و حتى #شعر و داستان، از خودمان یا دیگرى، یا از هر آنچه دوستش مى‌داریم، براى بهتر شدن خودمان و نیز دانشکده‌مان. 

همین. پس سختش نکنیم.

# سختش_نکنیم