گفتم خیلی کوتاه بگم از یه ایده‌ای که احتمالا خیلیا تو ذهنشون بوده و شاید نتونستن انجامش بدن و یا بعد یه مدت از شروع کار بیخیالش شدن. دانشجوهای اینجا (استنفورد) به تعداد خوبی گروه درسی دارن. متشکل از فقط دانشجوها و با محوریت یک زمینه ریسرچ (نه خیلی عمومی نه خیلی خاص) مثلا تئوری علوم کامپیوتر یا کدینگ‌تئوری یا تئوری ماشین لرنینگ. هر ترم یه موضوع خاص‌تر در اون زمینه انتخاب میشه. برای انتخاب موضوع از کورس‌های دانشگاه‌های دیگه یا simons program برکلی ایده میگیرن. 

بعد هر هفته یکی از دانشجوها مسئول لکچر دادن میشه (معمولا اول ترم معلوم میکنیم تا اخر ترم هر هفته کی لکچر میده). بخش جذاب ماجرا که به نظرم باعث شده این گروه‌ها بمونن اینه که لکچرها که معمولا ارایه یه مقاله اخیره خیلی یک طرفه نیست. سخنران بخش‌هایی از اثبات ها رو به انتخاب خودش میذاره به عهده شنونده‌ها که اثبات کنند. درواقع لکچرها به بخش‌های به اصطلاح hands offو hands on تقسیم میشه که تو بخش‌های hands on شنونده‌ها تو گروه‌های کوچیک باید مساله رو حل کنند. تو این حین سخنران حواسش هست راهنمایی‌های لازم رو به هر گروه کنه تا بتونند تو وقت مقرر به جواب برسند.

(یگانه علی‌محمدی)