(در پاسخ به متن خانم لباف)
سلام
در مورد متن بالایی می‌خواستم نظر شخصی‌ام رو بگم، که با
نتیجه‌گیری انجام شده هم موافقم و هم مخالف و یک راهِ پیشنهادیِ بینابینی
دارم: موافقم از این جهت که هدف‌های دست‌یافتنی و پایان‌پذیر، مثل رفتن
یک سفر، تموم کردن دانشگاه،بزرگ کردن بچه و ... همون طور که گفته شده، به
تنهایی هدف‌های خوبی نیستن که می‌شه داشت، ولی از اون سمت به خاطر این که
یک هدفی دست‌یافتنیه سمتش نریم، می‌شیم عارف بی‌عمل و زنبور بی‌عسل.
پیشنهاد
شخصی من که در طی صحبتی با دکتر مطهری در چای با اساتید شکل گرفته*، داشتن
هرمی از هدف‌هاست، یا اگه بخوایم گسسته بهش نگاه کنیم هدف‌های سلسله
مراتبی، که هر کدوم هم دیگر رو در راستای رسیدن به هدف بالایی تقویت و پشتیبانی می‌کنن :)
*ای SSCهای حال و آینده، من هم بخشی از تلاش برای
برگزاری رویدادهای خفن هستم و به خودمون هم افتخار می‌کنم،ولی جای این
دورهمی‌ها و کارهای تفریحی‌طور ساده واقعا حس می‌شه :)
(آرش پوردامغانی)