من یه جورایی آثار هنری رو دو نوع می‌بینم که البته لزوما مرز مشخصی بینشون نیست. آثاری که نمی‌تونم در یک کلمه وصف کنم، و آثاری که برای منافع مادی و ... ساخته می‌شن. دسته اول همیشه یه داستان خیلی ویژه‌ای پشتشونه. گاهی مرگ یک نفره. گاهی یک دسته احساسات درونی گاهی مشاهده و یا تجربه‌هایی به خصوص. و مهم ترین ویژگی این دسته اینه که بیشتر موقع‌ها آدمای انگشت شماری با اون اثر مواجه می‌شن. در مقابل دسته دوم که معمولا کلی هزینه و تبلیغات و ... پشتشونه. دسته اول پر از شاهکارهای بی نظیره. دسته دوم اما. یه جورایی برای من یک اثر هنری نیست. یک انسانه. یک وجوده. خیلی موقع‌ها روبرو شدن با یا گوش دادن به یه اثر از دسته دوم برام سخته، اما با تمام وجودم بهش گوش می‌دم. ارتباطی که معمولا فقط با آدم‌هایی که برام عزیزن دارم. در ادامه چند اثر که تا حدودی اونا رو در دسته دوم می‌بینم باهاتون به اشتراک می‌ذارم.

 

(آران محی‌الدین) 

کانال: @armusanic

 

 

 

 

# آهنگ