تمدید خوب :)))
براى من اولین بار سر کلاس آمار دکتر جعفرى بود که مسئله‌ى تمرینا مطرح شد. البته دکتر با ما راه می‌اومد و کلا تمدید می‌کرد. ولى می‌گفت که دانشگاه‌هاى خارج هر روز ددلاین دارید و تمدید معنى نداره و این چیزا.
دفعه‌ى دوم سرکلاس دکتر خرازى بود. اونایى که درس داشتن می‌دونن، تمدید محال است مگر سرور خودشون خراب باشه.
اونجا هم دکتر ما رو مقصر دونست و مسئله دانشگاه‌هاى خارج رو مطرح کرد.
اخیراً هم یکی دو جا دیدم از نظر علمى نوشتن که تمدید معنى نداره و خوب نیست و اینا.
خب چى می‌خواستم بگم؟
هان! یادم آمد. هان! داشتم می‌گفتم.
تمدید تو سیستم ما کاملا منطقى و خوبه :))
چرا؟
- کیفیت تمریناى ما به شدت افت کرده. یکى از علل اصلیش عدم تسلط کافى تى‌اى‌ها و سپردن کل تمرین به اوناس. نظارت استاد به شدت کمه.
- حجم تمرین غیر منطقى و کاملاً مستقل از هر چیز دیگه‌اى است!
- سیستم به کل غلطه! منظورم اینه که ایجاب می‌کنه شما نمره‌ى همه درسا برات مهم باشه.
- هدف فقط مشغول نگه داشتن دانشجو است.
شما به عنوان یه دانشجو، اگه بخواى منطقى پیش برى، یه الگوریتم انتخاب می‌کنى تا درسا رو هندل کنى.
اغلب انتخابشون earliest deadline first هست. چرا؟
چون نمره همه درسا باید بالا باشه.
ینى الگوریتمى می‌خواى که به همه یا حداکثر تمرینا با حداقل جریمه برسى.
حالا بیاید زندگى دو هفته‌ى خودمونو بررسى کنیم و تبدیلش کنیم به مجموعه‌اى از task ها.
یه سرى که ثابتن: کلاس رفتن، غذا خوردن و خوابیدن که برنامه مشخصى دارن و تو زمان ثابت خودشون انجام می‌شن.
بقیه اما:
تمرین اول میاد و ددلاینش دو هفتس. دوهفته واسه یه تمرین منطقى اوکیه.
فعلا این تسک (task) در اولویته چون چیز دیگه‌اى نیس.
دو روز بعدش براتون یه کوییز می‌ذارن.
شاید یه امتحان میانترم هم داشته باشید این وسط. سه چهار تا تمرین دیگه هم این وسط اپلود میشه.
چى شد؟
در یک بازه‌ى دو هفته‌اى، تسک‌هاى کوچک و بزرگى با دوره تناوب‌هاى متفاوت ظهور می‌کنن. و شما با انتخاب earliest deadline first به هر تسک فقط یک یا دو روز مونده به ددلاین شروع به رسیدگى می‌کنید. والبته چون حجم غیر منطقى‌اى دارن ممکنه ددلاینا رو رد کنید.
در این لحظات عرفانیه که دست به دعا برمی‌دارید و حیاتتان را در نوشیدن عصاره‌ى تمدید مى‌بینید.
اما چه چیزى شما رو نجات میده؟
اولویت بندى! اینجورى در کنار ددلاین یه پارامتر دیگه هم دارید و درنتیجه اونى که مهم‌تر هست رو انجام می‌دید. نتیجه؟
نمره‌ی بعضى درساتون خوب نخواهد شد. در سیستم ایده‌آل این مشکلى نداره! شما قرار نیست تو همه چی خوب باشید.
سیستم ما چى؟
هرجا میرى معدلتو نگاه می‌کنن. کنکور، اپلاى حتى! بعضى جاها واسه کار و...
خلاصه اینه که تمدید راه حلى است براى بقا در یک سیستم غلط که تا حدى موثر است.
پس اگر می‌خوایم ایده‌آل باشیم و تمدید رو حذف کنیم، باید اینا رو درست کنیم:
- یه سیستم ایده‌آل که لازم نباشه افراد تو همه چى مهارت پیدا کنن. همون که نمره‌ی همه چى برات مهم نباشه.
- استاد دانشجو رو مثل یه پردازنده نبینه که تو حالت idle ضرر داره و به زور می‌خواد با تسک‌هاى بى‌کیفیت و ناکارا اون رو مشغول نگه داره!
- نظارت بیشتر استاد روى تمرین.
- انتخاب تى‌اى به صورت سختگیرانه‌تر.
یه نکته دیگه هم اینه که، این ددلاین‌هاى ما soft هستن مگر تعداد خاصیشون. البته به شرطى که طبق ادعاى اساتید واسه یادگیرى باشن. هدف همه‌ى درسا اماده کردن شما براى کار یا موارد دیگرى که hard deadline دارن نیست!
پس بجز موارد خاص اصن نباید از لفظ ددلاین استفاده کرد. چون گذشتنش (البته نه تا یه سال مثلا:)) ) اشکالى ایجاد نمی‌کنه!
(مهدی حسن‌پور)